Ook nu weer varen we met 3 bootjes richting Gran Tarajal. Als Zeevalk de haven nadert en informeert, is er plek genoeg en staan ze ons even later op te wachten om onze lijnen aan te pakken. Een uurtje later doen we dat ook bij Puff en liggen we met z’n 3-tjes aan dezelfde steiger. De swell kan hier goed binnenkomen bij ZO wind, dat gebeurd niet vaak maar als wij er liggen natuurlijk wel. De schepen dansen aan hun krakende lijnen wat mijn nachtrust niet ten goede komt. Het vervelende is dat als de wind weer gedraaid is, de swell nog steeds aanwezig is en heel langzaam afneemt. Ik raad pleeg Google en ja hoor, die heeft de oplossing: “zeepsop”. Als ik aan de slag ga, kan ik het niet laten om de krakende lijnen van beide buren ook maar even in te sprayen. “Wat een rust!”. Check het filmpje hier onder.
Kiten! Er is wind en het lijkt hier in de baai goed te zijn. Met al ons surfmateriaal gaan we richting strand. De Zeevalk gaat ook mee, al is het alleen maar ons te helpen met sjouwen, zegt Janette enthousiast. Als snel lijkt de wind niet stabiel en komt uit verschillende richtingen. Kris tuigt zijn windsurfplank op en gaat een poging wagen waar Akko voor het eerst zegt dat hij het niet eens gaat proberen met deze wispelturige en aflandige wind, zelfs onze trainerkite blijft niet in de lucht hangen. Dan hebben we nog 1 troef achter de hand: de sup! Onze surfdag die een beetje tegen valt levert wel een stoere foto op.
Met z’n allen huren we een auto om het eiland te verkennen. De autoverhuur zit niet om de hoek en moeten met de bus naar het volgende dorp. Het is een groot resort waar we de auto moeten ophalen, we banen ons een weg door mensen in sportieve pakjes. Het is zelfs normaal om je fiets mee te nemen naar je hotelkamer. Het moet niet gekker worden maar er zijn dus mensen die alleen maar sporten in hun wel verdiende vakantie en het hele gezin doet mee. Ik moet zeggen dat het wel aanstekelijk werkt, je wordt er bijna zelf sportief van als je al die mensen om je heen ziet bewegen maar wij houden het toch maar bij wandelen.
We rijden via het binnenland naar het noorden van het eiland Costa Clama. Al rijdend door groene valleien waar de kale hoge bergen een groot contrast geven. Een totaal ander landschap dan Lanzarote. We maken een stop in het plaatsje Betancuria. Vanaf een uitkijkpunt is er een wandelroute naar dit dorpje. Akko en Kris gaan met de auto waar de rest te voet verder gaat. Aangekomen in het dorpje is er van de mannen geen spoor te vinden. We bellen verschillende keren maar geen gehoor. Als we Kris aan de telefoon krijgen, is dat een wonder volgens Ingrid! Ze sturen ons een locatie via whatsapp want de mannen zitten al op een terrasje aan het bier. We lopen berg op en berg af richting de waypoint maar het gebied zegt ons dat het hier niet kan zijn. Al hijgend en mopperend boven op de berg krijgen we een nieuwe locatie met een excuus voor de foute GPS locatie.
Als de wandelaars ook een hun drankje en lunch hebben genuttigd rijden we verder richting de kust. Costa Calma is het surfparadijs, het is er prachtig vooral als je van zon, zee, strand en surfen houd. Een lagoon! Wat ontstaat door een grote zandbank die de zee buiten houd. Alleen blijkt dat deze lagoon maar 6 dagen vol staat per maand, als we hier een 2e keer terug gaan om samen met Puff te gaan kiten.
De heren zijn de BOB als wij los gaan op de Sangria. Onze stembanden worden getest als Janette het idee heeft om een foute playlist samen te stellen. Het ene foute nummer na het ander wordt uit volle borst meegezongen. De Sangria helpt hier goed bij. Als de mannen in de gaten krijgen dat het volume steeds harder gaat word het tijd om te gaan om overlast te voorkomen. Al wandelend naar de auto met hier en daar een kronkel gaat het zingen ongestoord verder en hebben we de grootste lol!
Aan ons samen zijn komt ook weer een eind als de Zeevalk besluit om verder te gaan en wij een paar dagen later ook verder moeten omdat er bezoek vanuit Nederland aankomt in Gran Canaria. Deze ontmoetingen zijn bijzonder, intens en er ontstaat vriendschap in een korte tijd niet wetende hoe lang die duurt en dat weet iedereen maar al te goed daarom kun je er echt van genieten. Hoe verschillend we ook zijn als stel en als boot, is er een klik en er wordt gelachen maar ook serieuze gesprekken passeren de revue. Ieder heeft zijn kwaliteiten en waarom zou je die niet met elkaar delen. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje, je helpt elkaar en leert van elkaar. Ook heb je elkaar nodig om deze reis te maken in alle opzichten.
Mooie plaatjes van dit eiland en slim gedaan met de krakende lijnen van de boten. Want je nachtrust moet je wel nemen. Jammer dat je niet kon kiten maar suppen is ook leuk toch mijn kinderen doen dit ook maar dan op het Wolderwijd. Mijn schoondochter vertrekt Volgende week naar Zuid Afrika om te gaan kiten met een vriendin daar. Mijn zoon en kleinzoon volgen want de scholen hebben dan vakantie. Mijn kleinzoon Nzuzo is daar geboren dus ze komen daar vaker. Fijn van die vriendschappen onderweg erg leuk en laat de sangria maar smaken.😙 leuk verhaal weer wat je verteld Liza. Groetjes Corina en Wim 💑 😍