We gaan naar Sint Maarten

Het zat niet in de planning, welke planning vraag ik mijzelf nu af terwijl ik dit schrijf. Want dat veranderd nog al eens bij ons. Twee weken geleden zouden we nog naat Los Roques een eilanden groep voor de Venezolaanse kust. We zijn naar 6 weken Martinique ook wel klaar maar wachten op een bestelling die aankomt in Sint Maarten. Om nu naar het Noorden te varen in het Orkaanseizoen is wel met een risico. Tja is het dapper of gewoon stom zeg het maar! We wachten tot dat we zeker weten dat het paket is aangekomen en houden het weer goed in de gaten. Als het ligt op groen staat vertrekken we nog de volgende dag. Het weer ziet er heel rustig uit en houden rekening met veel motoruren. Bij de kust van Afrika broeit wel iets maar dat duurt nog wel even voor het bij ons is en dan zijn we ook wel weer weg.

Een tussen stop in de Iles des Saints

De zeilen zijn aangeslagen maar het heeft geen zin om ze te hijsen. Onze oude Perkins pruttelt lekker voort over de gladde zee, vlak onder de kust van Martinique. We zijn laat vertrokken en de zon staat al laag. Het is ongewoon heet want de eilanden worden geteisterd door een hittegolf. Het is dan ook heel aangenaam als de zon ondergaat en we eindelijk weer buiten kunnen zitten. Overdag steken we ons hoofd om de beurt naar buiten en checken of alles goed gaat en gaan gauw weer onder de ventilator liggen die over uren maakt. We gaan de nacht in. Er is geen maan maar de lichtjes op het land schijnen ons bij. Ik kijk naar de sterrenhemel die verbazingwekkend helder is, al mijmerend. Als niet veel later de eerste vallende ster valt. Die nacht regent het vallende sterren maar ook het onweer laat zijn lichtflitsen om ons heen schieten zonder gerommel, wat ik wel een fijn idee vind want zou weet ik dat het ver weg is.

Inmiddels staan de zeilen bij om de motor te ondersteunen. We besluiten om een stop te maken in Guadeloupe op het eiland Terre de Basse om de heetste uurtjes te vermijden. We liggen in een klein baaitje met nog 1 ander bootje die hier maar een beetje ligt. Het anker gaat uit en niet veel later liggen ook wij in het water. We snorkelen wat door de baai en worden begroet door schildpadden. Ze zwemmen wat om ons heen op gepaste afstand maar zwemmen niet meteen weg. Wat ons opvalt is dat hier veel conch schelpen liggen die allemaal bewoond zijn. Normaal zijn ze allemaal leeg gehaald door de vissers en wordt de schelp terug gegooid. Het is net een klein dorpje, ze liggen allemaal bij elkaar en als je lang genoeg kijkt zie je ze bewegen. Eenmaal weer aanboord nemen we een douche eten wat en na 6 uurtje gaan we anker op. De zon is bijna onder, tijd om verder te gaan. Guadeloupe is groot en hoog dus de wind is ver te zoeken denken we maar toch staat er een land briesje. Met alle zeilen bij gaan we 3 knopen soms 4, de motor gaat uit en zo drijven we langzaam de goede richting op. Soms valt de wind weg en gaat de motor weer aan maar niet veel later is dat briesje er weer om de zeilen genoeg te vullen om vooruit te gaan.

Eindelijk wind

Als we onder Guadeloupe vandaan komen pikt de wind op, 10 knopen soms 12 en dan weer 8 knopen. Choctaw schiet door het water als de snelheidsmeter 12 knopen aan tikt! Het is fantastische relaxed zeilweer. Door dicht langs de kust de varen zien we alle eilanden. Overdag de groene vegetatie in de nacht alle lampjes die van het land komen. Antigua en Barbuda was voor ons het meest Noord wat we zijn geweest. Nu varen we onder Montserrat en zien we Saint kitts and Nevis voor het eerst van dichtbij. Ook Sint Eustatius met Saba op de achter grond zeilen we voorbij als de zon weer ondergaat.

Aankomst Sint Maarten in de nacht

Zoals gewoonlijk komen we weer aan in de nacht. Dat vond ik in het begin best spannend maar het lijkt nu wel bijna normaal. We varen opzicht maar vooral op de navigatie kaart naar binnen, door een route die we van te voren hebben uitgezet, om alle ondieptes en boeien in kaart te brengen. Om 03:00 laten we het anker vallen in Marigot Bay aan de Franse kant. We zijn opgelucht dat we toch nog hebben kunnen zeilen want we zagen onze diesel al helmaal verdampen. 270 mijl op het log in 60 uur daar hebben we 20 uur de motor van aan gehad. Hier is het inklaren een fluitje van een cent net zoals op de andere Franse eilanden, Guadeloupe en Martinique. Daarin tegen gaat het op het Nederlandse deel heel officieel zoals in meeste eilanden wat meestal een lang proces is.

We hebben een missie

Als we s’ochtend wakker worden zien we Saint Martin bij daglicht. Normaal ligt de baai helemaal vol met boten maar nu tellen we maar 10 bootjes! Iedereen is zuidwaarts om het risico op een orkaan te vermijden. Er is werk aan de winkel. We verhuizen naar een mooring dichterbij de kant en huren een auto voor een paar dagen. Zo rijden we wat af. Als eerst brengen we ons reddings vlot weg om te laten keuren. Gaan we opzoek naar juiste ankerketting en laten we onze gasfles vullen. Er is nog al een verschil tussen de Franse kant en de Nederlandse kant. Voor diesel ga je naar de Nederlandse kant en ook om dollars te pinnen maar voor euro’s ga je weer naar de Franse kant en kun je heerlijk culinaire eten. Voor de rust ga je ook naar franse kant want de Nederlandse kant is meer Amerikaans en vind je casinos en discotheken in overvloed. Beiden delen van het eiland hebben hun eigen stroom en water voorziening maar aan de franse kant word aangeraden om geen water uit de kraan te drinken terwijl dat aan de Nederlandse kant geen probleem is.

Tijd om de toerist uit te hangen

Sint Maarten of Saint Martin. Het ene moment rij je op Frans grond gebied en het andere moment op het Nederlandse, zonder een zichtbare grens over te gaan. Wij hadden dit eiland niet op de planning staan maar zijn blij verrast! We zien niet veel meer van de orkaan Irma die in 2017 overkwam en het hele eiland verwoesten. Nu zie je vooral nieuwbouw en in aanbouw, toch als je door het binnenland rijd zie je nog huizen zonder daken of lege kavels, vooral aan de Franse kant. Nu we wat meer lucht hebben is het tijd om de toerist uit te hangen. Vliegtuig spotten in Maho beach hoort daar natuurlijk bij. Ook maken we een wandeling langs de kust en zoeken verkoeling in een naturel pool. Het is ongelooflijk heet op het moment. Zo nu en dan valt er wel een bui, wat verkoeling geeft. En blijkbaar is dat genoeg voor de rupsen die massaal uitkomen en het eiland om tovert in witte vlinders die overal rond dwarrelen! De sneeuw van Sint maarten zeggen de lokalen een teken dat het orkaanseizoen voorbij is, laten we het hopen🤞🏻

Toch naar Saba.

Ons lijstjes is afgevinkt en zijn klaar om te gaan. We hebben een beetje tijd over en het weer lijkt gunstig om nog een paar dagen naar Saba te gaan. Een wens die dan toch zomaar uitkomt. Want we wilde eigenlijk niet hoger gaan dan Martinique!

“Wordt vervolgd”