Brixham, Dartmouth, Salcombe en aankomst Plymouth

Het pittoreske Brixham

We nemen even wat tijd om de boel op te ruimen en onze zeilpakken uit te hangen en gaan dan direct gezellig borrelen aan boord bij Annette en Hans. De tijd vliegt als het gezellig is, de wijn smaakt goed en onze honger wordt gestild met de lekkere hapjes die Annette ons voorschotelt. Het wordt wel half 1 tijd voor we onder zeil gaan.

We liggen hier langer dan verwacht, er zijn toch wel een aantal dingen die geregeld moeten worden. Zo is Akko bijna een hele dag druk om de wifi stick aan de praat te krijgen en staat er ook een shit klus op het programma want het voorste toilet werkt niet. Een onderdeel bestellen voor onze bezaansmast kost al bijna een dag. Er zijn genoeg tuigers in deze regio maar niemand neemt de telefoon op. Aan het einde van de dag heeft Akko de juiste persoon te pakken en hij heeft wel wat liggen voor onze bijna 40 jaar oude mast. Als klap op de vuurpijl blijkt onze Navionics kaart niet te werken voor een bepaald gebied (golf van Biskaje). Akko had in Scheveningen de update gekocht, dacht ie. Uiteindelijk vinden we een dealer in Brixham die voor ons een nieuwe kaart regelt! Na een drukke dag vraag ik Hans en Annette op de borrel maar we belanden in een pub en eten daar gezellig.

Pub in Brixham!

Dit soort ontmoetingen blijken elke keer niet alleen gezellig maar ook erg belangrijk te zijn. Niet alleen een zee aan ervaring maar ook de nodige broodbak-tips en zelfs een pak meel worden uitgewisseld. Akko krijgt een recentere digitale kaart om in OpenCPN te gebruiken.

De avond voor gepland vertrek komt de gezelligheid bij ons aan boord, we komen er dan andermaal achter dat bij ons de voorraad niet zo groot meer is. Hans en Annette willen de volgende ochtend om 6:00 weg dus het wordt niet zo heel laat. Voordat we afscheid nemen laat Annette hun overtollige voorraad D.E.-Koffie en Hak groenten bij ons achter. (zouden we er nu al echt zo ondervoedt uitzien?) Nogmaals dank!

De volgende ochtend besluiten we toch nog een dag te blijven, voor ons uitzonderlijk want het liggeld is hier super hoog. Op het programma staan: Toilet reparatie, brood bakken was doen, tanks vullen, boodschappen. Akko neemt de shit klus voor zijn rekening precies op het moment als ik met mijn handen in het deeg zit. “Schat heb je even een emmertje voor me?” Dat wordt brood met een bijsmaakje”. Het toilet loopt weer soepeltjes en van een bijsmaak is niks vernomen! De zon schijnt gelukkig want de vuile was groeit met de dag. Ze hebben hier gewoon een wasserette maar ik ben te koppig en te zuinig om 4 pond per keer in die machine te gooien. Dus daar ga ik, 2 emmertjes water halen……… ik boen er op los en voor ik het weet is het al weer klaar en heb ik weer even genoeg calorieën verband, de was hangt te drogen aan onze drijvende wasmolen. Nu heeft onze boot best veel bekijks maar ik vraag me af of ze nu naar boot kijken of naar onze Chinese laundry!

Al wandelend een ijsje eten in Brixham!

Dartmouth

Als alle klusjes erop zitten vervolgen we onze route naar Dartmouth op aanraden van Annette en dat bleek zeker de moeite waard! Onderweg komen we bekenden van Akko tegen die naar Exmouth varen, na een korte stop en een praatje vervolgen we onze wegen. Zei hadden die nacht bij Dartmouth op een heel mooi anker plekje gelegen en die tip nemen we mee.

Dartmouth binnenvaren is al een feestje op zich! Houd de camera in de aanslag waren de woorden van Annette!
Dittisham up River!

Dartmouth is een prachtig levendig stadje, hoe verder we de rivier op gaan hoe rustiger, smaller en ondieper het wordt. We varen bijna blind op de plotter. Als we denken niet verder te kunnen omdat het laagwater is, zien we bij inzoomen op de plotter toch een geultje waar we net doorheen kunnen. Af en toe springt de diepte meter op -0,10 maar gelukkig is het opgaand tij, mochten we vast zitten dan komen we altijd weer los denken we allebei hard op. En dan springt de diepte meter opeens op 5 meter en bereiken we onze ankerplek. Rust! zo stil en kalm is het hier, erg fijn als je in de kuip zit met een lekker drankje en de ondergaande zon.

Dartmouth river bij hoog water ter hoogte van Dittisham

Het is hier zo rustig en beschut dat je niet het idee hebt dat je aan je anker hangt.
Akko schrikt op, wat was dat?! Ik wordt half wakker en heb geen idee waar hij het over heeft, Akko gaat met zijn hoofdlampje de boel inspecteren. Het blijkt afgaand tij te zijn van een heel hoog springtij waardoor er veel bladeren en takken uit de oevers de rivier in zijn komen drijven. We liggen precies in dat spoor en de takken kruipen langs de romp met af en toe een stammetje dat al bonkend de romp aftast. Met de voor mij opmaat gemaakte oordoppen heb ik er geen erg in. Alles is beter dan een dansende mast!

De volgende ochtend verklaart er een hoop voor mij, er komt echt veel troep voorbij drijven maar gelukkig weinig afval! We genieten van de omgeving en ook nu doen we een paar klusjes. We hebben nog een meeting op het water met Chris die het Navionics kaartje komt brengen, zijn bootje ligt bij Stoke Gabriel, dat is 1 mijl verder de rivier op, wij varen in Myott zijn richting op en in het midden treffen we elkaar. Om terug te komen op onze klusjes. Akko presteert het om altijd de moeilijkste hoekjes op te zoeken ook nu weer hij zit op zijn kop in de kaarten tafel omdat er een klein lekje bij de boiler zit. Ik hou mij bezig met antislip in de kastje want alles schuift heen en weer bij golfslag. De tip die ik kreeg was om handdoeken op te rollen en tussen de schuivende spullen te drukken.

Salcombe, Akko is niet tevreden met de motorbediening, die moet dus uit elkaar…

In de ochtend, met afgaand tij, verlaten we ons fijne plekje, we hebben voor het eerst het gevoel dat we haast moeten maken om in Falmouth te komen. Falmouth is onze springplank, maar het lijkt steeds lastiger om voor 5 dagen goed weer te vinden voor de oversteek naar Spanje, dan kun je beter maar in de startblokken staan denken we. Als we de windvoorspellingen bestuderen, lijkt het erop dat we voorlopig nog wel in Engeland zijn, maar we willen zo graag door. Voorlopig het dilemma voor ons.
Maandag hebben we een principeafspraak in Plymouth, daar liggen pakjes op ons te wachten maar eerst doen we het strandrijke Salcombe aan waar we aan de passanten ponton een plekje langszij krijgen en niet veel later komt er nog een schip bij aan onze andere kant. Voor een keer is dit leuk en gezellig om ingepakt te zijn. Akko praat er gezellig op los en heeft al snel een klusje te pakken, het motortje van de bijboot van de buurman heeft kuren! Het levert een fles rode wijn op. Salcombe is echt toeristische en heeft leuke strandjes, in het centrum is er zelfs een lange steiger waar iedereen zijn dinghy kwijt kan om aan wal te komen.
Onze laatste stop voor Falmouth is Plymouth waar de Fastnet-race blijkt te finishen. De organisatie heeft tot vrijdag alle marina’s gereserveerd. Er waait een harde zuidwester, het alternatief, Yealm, is geen aanrader met deze wind, we besluiten nog maar een nachtje in Salcombe te blijven en hopen dat een havenmeester in Plymouth ons terug belt met goed nieuws.

Gezellig met zijn allen aan een ponton! Er is geen verbinding met de kant.

Plymouth

Ons vertrek is om 11:00, de wind die bij ons langs de rivier blaast klinkt hard. Buiten zal het wel anders zijn omdat ze maar 15 tot 20 knopen opgeven. Later lezen we in de REEDS dat er voor wordt gewaarschuwd als je met een harde zuidwester binnen vaart er hoge golven kunnen staan. Wij komen er keihard achter dat dat uiteraard voor het uitvaren ook zo is. Choctaw steigert als een paard recht omhoog om vervolgens met de boegspriet en preekstoel helemaal onder te duiken. Gelukkig hebben we wat stroming vanuit de rivier mee maar wanneer er 2 van die enorme golven achter elkaar ons te pakken hebben liggen we helemaal stil. Het is de eerste mijlen recht tegen de wind in om bij Bolthead naar stuurboord af te zwaaien. De zee is heftig al blijft de wind bij 17 knopen steken is een zeil hijsen voorlopig geen optie. Er zit niets anders op dan door te gaan. Zodra we de baai uit zijn kunnen we eindelijk de kluiver uitrollen en komt er rust aan boord en is het vertrouwen weer hersteld. Het eerste stuk is nog hoog aan de wind en houden we de motor bij om ons op koers te houden zodat we niet naar lager wal afdrijven. de wind is maar 15 knopen maar met de hoge golven wordt je keihard weg gezet. We gaan met deze golfslag niet het grootzeil zetten, te veel risico want je moet het zootje ook weer naar beneden halen in deze ruige zee. Er komt een bui aan, de wind tikt naar 20 knopen en zal toenemen, we rollen de kluiver een stuk in zodat we een kleiner oppervlakte hebben. niet veel later gaat het los 25 tot 30 knopen wind, Akko is net te laat met wegduiken en hij krijgt de volle laag zeewater over zich heen. Alles blijft onder controle, ook binnen in de kajuit blijft bijna alles op zijn plek. we hadden al wat verbeterpuntje aangebracht waar we nu profijt van hebben, maar de schuifdeurtjes hebben nog wel wat aandacht nodig, die stuiteren eruit met deze golven. Choctaw is verder helemaal in haar element, zodra we onze koers wat kunnen ruimen lopen we met slechts de kluiver toch nog steeds 6 á 7 knopen met de golf schuin van achteren. We varen Plymouth binnen, een mooie rustige baai achter een dam die de zee buiten houdt. Ideaal om de zeilen te strijken en straks te hijsen voor we de zee weer opgaan. We varen eerst naar Yacht Haven ze hebben gelukkig even een plekje bij het tankstation voor ons. Hier krijgen we onze bestelde onderdeel voor de bezaansmast. We tanken ook maar even om tijd te rekken om even tot rust te komen, we weten namelijk nog niet waar we overnachten. Ook hier ligt het bommetje vol met de Fastnet-race deelnemers, we kijken onze ogen uit, allemaal hypermodern race speelgoed, helaas is de Nederlandse Flyer nog niet binnen, wel de Brunel. Onze volgende stop is de Queen Anne Battery Marina waar we graag een nachtje hadden gebleven, vandaar dat we hier een pakketje hadden laten bezorgen, maar voor ons ook hier geen box vrij. We proberen het nog even iets verder achter de sluis, maar helaas. We varen de rivier op om een beschut plekje te zoeken, zeker 5 mijl up river voorbij de brug, het water is super vlak maar er staat nog wel een stevige bries. Om 18:00 gooien we ons anker uit en kunnen de beentjes omhoog.

Aankomst Plymouth met ruime wind! De vuurtoren staat op het eind van de Breakwater.

Hierna willen we echt door naar Falmouth, dat is onze eindbestemming in Engeland. In Falmouth moeten we ons voorbereiden voor de oversteek naar Spanje. We zijn er nu al druk mee om te zoeken naar een geschikt weervenster. Helaas veranderen de lang termijn verwachtingen met de dag……..

6 antwoorden op “Brixham, Dartmouth, Salcombe en aankomst Plymouth”

  1. Wederom een leuk en tevens een spannende belevenis.
    Je bent op elkaar aangewezen maar jullie vullen elkaar goed aan.
    Een boot is nooit klaar. Daar weten jullie alles van. Maar met Akko aan boord voor de technische zaken heb je de beste getroffen Liza.
    Er is geen betere. Gelukkig heb jij weer op andere vlakke ervaring dus komt het altijd goed met jullie.
    Ik wens je een fijn verblijf in afwachting op de oversteek naar Spanje en wens je jullie ook een voorspoedige oversteek.
    Groetjes Jan.

  2. Wat een mooi verslag weer Liza en Akko is toch ook een handige man. Ik lees jullie verhaal met genoegen zo gedetailleerd kun je schrijven Liza., heel mooi. Nu even rust en afwachten om de oversteek te gaan maken, hoe lang doe je daar over en welke 1e haven doe je dan aan? We kijken uit naar je volgende blog. Goede vaart Akko en Liza 🤗💋

    1. Dankjewel! De oversteek, als het tegen zit is 5 dagen en we hopen in A Coruna aan te komen. Fijn om reacties te krijgen op onze verhalen dat stimuleert ons weer om door te gaan.

  3. Mooi verhaal!
    Weer lekker vlot geschreven.
    Veel wijsheid in het plannen van de grote oversteek.
    Windows zijn niet echt groot de komende dagen.
    Maar als ik jullie verslagen lees kunnen jullie en jullie oude dame best wat hebben.
    Lieve groet Rivka en Hendri

  4. Succes met de juiste beslissingen nemen. Best spannend allemaal.
    Maar komt goed met al jullie kennis en ervaringen inmiddels.
    Liefs uit Lima.

  5. Super leuk om te lezen Liza en Akko. Ik houd jullie avonturen bij. Wij zijn op dit moment in Frieland aan het varen. Hebben daar een bootje liggen. Zeilen is niet ons ding dus wij doen het op de motor.
    Veel veilige zeemijlen en ik kijk uit naar jullie volgende avontuur!!

Laat een antwoord achter aan Hendri.bargeman.mw@gmail.com Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *