Het is een druilerige ochtend. Dat past bij ons gevoel met het vertrek uit Marina Resort Waterland waar we 2 maanden hebben gelegen en het hele park nagenoeg voor ons zelf hadden met het gezelschap van het personeel, hondjes, luiaards en vogels. Janet en ik proberen bij de mannen of we nog niet een dagje langer kunnen blijven, maar helaas niet gelukt. We hebben blijkbaar last van havenplak. Eenmaal los is het gevoel over en hebben we zin om een nieuw gebied te gaan ontdekken, de Carieb. We gaan koers zetten naar Martinique! Voor we de oceaan op gaan, ankeren we samen t.h.v. peperpot om nog de laatste klusjes af te ronden. We gooien ons anker uit precies rond borreltijd, komt dat even goed uit!
De schorpioen vaart mee om ons uit te zwaaien en nodigt ons uit om met zijn alle bij hun aan boord nog wat te eten. We maken het niet te laat en duiken vroeg ons bedje in.
Goede vaart jongens! Er staat jullie nog heel veel moois te wachten, alhoewel we heel goed snappen dat het moeilijk is om al dat moois achter te laten in Suriname. We hebben genoten van jullie avonturen daar. Goede vaart!
Havenplak.
Mooie term.
Nu begrijp ik waarom er duizenden prachtige jachten in hun eigen land in hun eigen box blijven liggen.
Jullie aarzelen misschien een paar dagen en dan ga je weer!
Op zoek naar avontuur. Prachtig.