Ahoy!
20/21 Maart We zijn weer onderweg naar een nieuwe bestemming. Het wordt een ander tochtje dan dat we gewend zijn. Voor het eerst moeten we lang aan de wind varen en op te kruisen om bij de bovenwindse eilanden te komen. Om de baai van Samana uit komen moeten we recht naar het Oosten, dat is zowel tegen de wind en de golven in. We kiezen ervoor om dit in de avond en nacht te doen omdat dan het land is afgekoeld en de wind wat gaat liggen en het ons net iets makkelijker maakt. Ook hebben we volle maan die ons naar buiten zal geleiden. We vinden het beide best spannend, ook al hebben we al zoveel zeemijlen gemaakt. De reden is de beruchte Mona Passage daar valt niet mee te spotten, goed je huiswerk doen is daarom een aanrader. Er lijkt een weervenstertje te kome die ons goed lijkt. Minder wind in de Monapassage en een wind richting ONO die ons in één keer naar bestemming brengt, hopen we! Dat kunnen de eilanden van de Grenadines (SVG) zijn of Grenada.
VISNETTEN! AAAAHHH Visnetten zijn ook langs de kust van de DR volop aanwezig je vindt ze tot wel 20nm uit de kust, en soms wel op dieptes van 100 meter. Zeilers zijn er als de dood voor, het is een terugkerend onderwerp bij de G&T-SD. Veel zeilers hebben het meegemaakt dat er een stuk touw van een net voor de kiel of het roer blijft hangen, of nog erger, rond de schroef verwikkeld met alle gevolgen van dien. Wij maken ons daar (gelukkig, knock on wood) weinig druk om. De romp van Choctaw is een zogenoemde langkieler – S-Spant, dit wil zeggen dat de boeglijn helemaal langs het diepste punt scheef naar achteren doorloopt tot het roer. De kiel van Choctaw is dus niet aangehangen zoals bij de moderne ontwerpen maar is als 1 geheel in de romp ingebouwd. Het is onmogelijk om alle visboeien of lijnen te vermijden, snachts al helemaal niet, we zullen er inmiddels al velen ongemerkt hebben overvaren. Ook als we te laat zijn varen we er bijna altijd met snelheid overheen. BINGO! Toch is het ons dan eindelijk gelukt om een lijn met fuik mee te slepen. Niet in de schroef maar net aan de moer van de bevestiging van de waterstag, precies op de waterlijn. Er stond aardig wat spanning op de lijn, en we konden er niet bij. Met de pikhaak hebben we de lijn die aan bakboord langs het schip meetrok boven het water getrokken en konden we deze doorsnijden, het korte stukje met boeitjes verdween toen aan stuurboord. Later zeiden we tegen elkaar: “We hadden de boot eigenlijk gewoon stil moeten leggen, dan hadden we niet hoeven snijden en was de boel heel gebleven. Nu drijft het ergens in zee waar wij een beetje verantwoordelijk voor zijn. We vinden het zonde en zijn een beetje teleurgesteld in ons snelle handelen. Als tegenprestatie plukken we het afval van de stranden om het de compenseren.
Situatie op het moment van verzending van dit bericht: 22-03-2022, 16:30UTC Locatie: 17*52’N / 67*24’W Kompaskoers: 134 graden Variatie = 18,1* Snelheid: 5.0kt de wind is weg, de motor staat alweer een aantal uren aan. Nog te gaan: 470nm Weer: Licht bewolkt maar niet dreigend. Veel blauw tussen de wolken Wind: 5 Kn Watertemp: 27