Atlantische Oversteek dag 10: Bananen-pannenkoeken bakken

Ahoy!
Voor het eerst meten we regelmatig boven de 20 knopen aan wind, er zit nu ook bijna permanent een rif in het bezaanszeil. De zee is ruwer en de deining is hoger. Choctaw snijdt onverstoorbaar door! Met deze wind- en bootsnelheid met uitschieters naar 8kn schiet het wel lekker op.
Voordat ik afgelopen nacht de dienst aan Akko overliet, kwam hij met een goed idee. “De accu lading is 50% en voordat het straks echt nodig is, wil ik wel even stroomdraaien, zullen we dat nu doen? Dan kun jij lekker slapen”. Ik kan namelijk erg slecht slapen wanneer er onregelmatige kraak en tik geluiden te horen zijn van een onvindbaar kantelend blikje of een klotsende watertank. Maar zodra er een regelmatige brom de andere geluiden overstemt, dan slaap ik als een roosje. Dit is de eerste keer sinds ons vertrek dat de motor weer aan gaat, het liefst zouden we willen wachten op een windstille dag zodat we ook wat aan de voortstuwing hebben maar die windstille dagen lijken niet meer te komen.
Akko laat me wel tot 7 uur liggen, normaal wisselen we al om 5 uur. Die extra slaap kan ik goed gebruiken, al ging de motor na 3 uurtjes alweer uit helaas. Toch heb ik goed geslapen. Als ik zeer uitgerust om 7 uur uit bed stap, probeer ik met frisse moed een brood te bakken. Een tonijnsalade maken voor vanmiddag en ik wil Akko blij maken met bananenpannenkoekjes. Op zoek naar de juiste tomaat en ui die als eerste op moet, in een zee die erg onstuimig is, merk ik dat het een hele uitdaging gaat worden. Wat een apenkooi is het in de cabine. Na het deeg gekneden te hebben om te rijzen en de tonijn (uit blik) salade gemaakt te hebben, zegt Akko: “pannenkoeken bakken slaan we maar even over, met al die hete olie en zo’n volle beslagkom, lijkt het me geen goed idee”. Wel jammer, want we zitten nogal met een overschot aan rijpe bananen.
Na een paar uur doorklotsen besluiten we om te gijpen. Wat een rust opeens over de andere boeg, hadden we dat maar eerder bedacht. Op de één of andere manier ga je wennen aan de ruwheid en leg je je er bij neer, het bouwt zich heel geleidelijk op waardoor er eigenlijk geen erg in hebt dat het weer te heftig is geworden. Gijpen is dan meestal een goed idee, dan komen de golven vaak van een gunstiger hoek.
Uiteindelijk blijkt dat deze dag in het teken staat van vaak gijpen. In de avond trekt de wind weer lekker aan en rond middernacht gijpen we nog een keer om daarmee weer een lange slag naar het zuiden te maken

Situatie op het moment van verzenden van dit bericht: 13-11-2020, 14.00UTC Locatie: 09*53’N / 039*19’W Koers: 230 graden Snelheid: 5.5KN Nog te gaan: 970 Zeemijlen tot de Bolton bij Paramaribo Weer: Zonnig, bijna onbewolkt, 1012mb, en nu nog heter Wind: 16Kn Watertemp: 28.5C

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *