Atl. Oversteek dag 17, Dreiging

Ahoy!
De donderdag is er 1 van alertheid, dat zijn we natuurlijk altijd, maar vandaag extra. Een paar dagen geleden wees onze weerman op een nieuw gevormde Tropical Wave die zich halverwege de oceaan bij de evenaar ontwikkeld en onze kant op komt, naar verwachting niet 1 met veel energie, maar je kunt je er maar beter op voorbereiden. Deze tropische golf zou vandaag tegen de middag bij ons kunnen zijn, is het laatste bericht. Wij staan er klaar voor! Rond half 1 gaat het waaien, beetje regen erbij en toen scheen de zon weer. Het valt allemaal reuze mee denken we. Niet veel later ontvangen we een update, de golf is enorm vertraagd en waarschijnlijk pas tegen de avond bij ons. Met andere woorden. Je staat de hele dag in een hogere staat van paraatheid. Uiteindelijk gaat de golf zo langzaam(of wij zo snel)dat deze pas de volgende ochtend boven ons hoofd hangt.
Het mooie is nu dat het de hele dag eigenlijk best goed zeilweer is. We klieven met een mooi gangetje door de zee, onze bestemming komt nu echt vlot dichterbij.
We eten die avond Nasi uit blik met nog een culinaire ingreep van onszelf, gebakken eitje erop en het smaakt fantastisch, we missen wel de pindasaus en de kroepoek.
Het wordt donker, de verwachte golf is nog niet in zicht. Nu wordt het spannend want nu zien we de buien niet aankomen, deze nacht staat het Radar de hele nacht te scannen op regen.

Liza haar shift begint een uurtje later, normaal van 8 tot 11, maar we lopen wat achter en Liza begint om 9 uur, ze zegt dat ze het zo lang mogelijk gaat rekken zodat ik genoeg slaap krijg, want de vorige nacht had ik Liza haar deel van de nacht ook gedaan, ik was tenslotte zo lekker bezig met die Squalls. Pas om half 4 wekt Liza mij, ik heb redelijk geslapen, ben maar 2 keer van de bank gerold. De nacht was onstuimig kwa golfslag en de wind bleef maar ruimen waardoor we wat noordelijk uitkomen. Liza ziet het niet zo zitten om in haar eentje te gijpen in de nacht met 20 knopen wind. Ik geef haar gelijk, het is ook nog eens aardedonker en je wilt niet dat je doorschiet en met de neus in de wind uitkomt. Als ik genoeg wakker ben en een pot thee heb gezet neem ik de wacht van Liza over en besluit meteen te gijpen, de wind lijkt voorlopig ook niet meer terug te draaien, over de nieuwe boeg gaan we nu sneller op onze bestemming af en we gaan ook nog eens recht van de golven af waardoor het schip minder rolt. Liza slaapt als een roosje.
De rest van de nacht ben ik nog steeds alert op die beloofde Tropische Golf, bij elke draaiing van de wind of toename boven 25kt draai ik de genua weer wat in. Uiteindelijk heb ik 1 grote regenbui.
Als de zon opkomt zien we voor ons aan de horizon van zuid naar noord een hele lange ononderbroken wolk van dezelfde vorm. Zou dat de Golf geweest zijn?

Situatie op het moment van verzending van dit bericht: 20-11-2020, 19.00UTC Locatie: 06*56’N / 052*30’W Kompaskoers: 295 graden Variatie = 18,1* Snelheid: 4.5 waarvan 0.8kn Stroming van achteren, de wind is weg, de motor gaat weer voor een aantal uren bij Nog te gaan: 170 Zeemijlen tot de Bolton bij Paramaribo Weer: Bewolkt maar niet dreigend. Veel blauw tussen de wolken Wind: 5 Kn Watertemp: 28.6C

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *