Ahoy!
Na 4 mooie zeildagen met in het begin weinig wind, daalt vandaag het moraal binnen een kwartier aan boord van Choctaw. De wind neemt af maar de golven bouwen op en Choctaw wordt een speelbal van de golven en alle zeilen klapperen. Vroeg in de ochtend schreef ik nog in mijn schrift hoe fantastisch het ging maar van dat gevoel is even niks meer over, dat heb ik dus maar doorgestreept. We proberen van alles om het maar een beetje meer comfortabel te maken. Het blijkt dat onze zeilvoering, die we al een poos zo hebben staan, best goed staat maar toch klappert omdat de ene na de andere golf ons omver gooit. We hijsen ons lichtweerzeil (de aap) tussen de 2 masten en die geeft extra steun en brengt de rust weer terug, gelukkig krijgen we er ook nog 2 knoopjes wind bij! Tijd voor een kaartspelletje met wat lekkers. Als de avond valt strijken we de aap weer om squalls voor te blijven, die we in de nacht niet goed zien aankomen. Met 12 knopen wind doet de kluiver het niet goed, deze valt steeds in door het slingeren. Als de wind er weer grip op krijgt klapt ie met een enorme ruk weer open met steeds weer een dreun die door het hele schip gaat en ook bij mij door merg en been. Het is weer totaal niet comfortabel en het geeft mij een onzeker gevoel, dit kan niet goed zijn voor onze Choctaw. Akko besluit minder diep met de wind mee te varen. Dit is dan de ideale koers voor ons schip, we hebben nu meer winddruk van opzij en alles wordt opeens lekker rustig, ik val meteen als een blok in slaap. We hebben altijd gezegd “we gaan niet pal voor de wind varen” we hebben daarom ook geen fokkeboom aan boord. Die fokkeboom gebruik je om inklappen van een voorzeil te voorkomen tijdens het rollen, voornamelijk tijdens het voor de wind varen. Het alternatief is dan voordewinds afkruisen, zoals afgesproken, maar Akko zijn wedstrijdgeest had de overhand en hij wilde dus dieper varen dan eigenlijk goed was. “Diep varen” is een term die je gebruikt om aan te geven dat je zo veel mogelijk met de wind mee vaart zonder dat de achterste zeilen de wind van de voorste zeilen wegnemen, want die gaan dan klapperen en dan rem je af. Op een klein wedstrijd zeilbootje kun je heel snel corrigeren maar met Choctaw gaat dat allemaal dus wat trager. We gaan in deze omstandigheden dus maar wat minder diep, dat betekent wel dat we daardoor een langere weg gaan afleggen en realiseren ons andermaal dat het geen wedstrijd is en we straks veilig aankomen en uitgerust op de steiger stappen voor een Parbo biertje.
En onze conclusie na vandaag was dat we dus nog niet in geslingerd waren.
Situatie van het moment van verzenden van dit bericht: 8-11-2020, 13.00UTC Positie: 15 16’N / 031 56’W Koers: 230 graden Snelheid: 5.8 KN Nog te gaan: 1482 Zeemijlen tot de Bolton bij Paramaribo Weer: Zonnig en 70% bewolking, 1017mb, 27graden Wind: 18Kn Watertemp: 28 C