Sailing Choctaw

Als om 3:00u mijn wacht in gaat, is het aarde donker en staat de hemel vol met sterren. Akko verteld dat er een lichtstraal achter de boot verschijnt door algen die door de het voorbijvaren in beweging komen. Als ik ga kijken is er helaas nog weinig van over, maar het is net of ze met een schijnwerper onder de boot vandaan schijnen. In het donker is Gran Canaria te zien met al haar lichtjes. Als het licht begint te worden lijkt het niet zo ver meer, maar als de wind wegvalt gaat het nog lang duren. De windmeter geeft slechts 7 knopen aan en ik ben de klapperende zeilen meer dan zat door de vervelende deining. Ik start de motor, rol de genua in en het bezaanzeil zet ik strak in het midden voor een beetje steun. Akko slaapt rustig door! Met amper 4 knopen snelheid komen we langzaam dichterbij. Inmiddels is het 8:00u en komt Gran Canaria tot leven, het is druk om ons heen en dat beaamd de AIS ook. Ik moet goed opletten want er liggen veel vrachtschepen voor anker, maar er varen er ook een paar uit, inclusief een cruiseschip en wat ferry’s. Het wordt tijd om mijn kapitein wakker te maken want het havenhoofd is al in zicht.

Lees verder “Gran Canaria deel 1”

Ook nu weer varen we met 3 bootjes richting Gran Tarajal. Als Zeevalk de haven nadert en informeert, is er plek genoeg en staan ze ons even later op te wachten om onze lijnen aan te pakken. Een uurtje later doen we dat ook bij Puff en liggen we met z’n 3-tjes aan dezelfde steiger. De swell kan hier goed binnenkomen bij ZO wind, dat gebeurd niet vaak maar als wij er liggen natuurlijk wel. De schepen dansen aan hun krakende lijnen wat mijn nachtrust niet ten goede komt. Het vervelende is dat als de wind weer gedraaid is, de swell nog steeds aanwezig is en heel langzaam afneemt. Ik raad pleeg Google en ja hoor, die heeft de oplossing: “zeepsop”. Als ik aan de slag ga, kan ik het niet laten om de krakende lijnen van beide buren ook maar even in te sprayen. “Wat een rust!”. Check het filmpje hier onder.

Lees verder “Fuerteventura!”

Vanaf Arrecife varen we met Zeevalk naar het onbewoonde eiland Isla de Lobos, om daar voor anker te gaan. De Puff ligt zuidelijker en heeft 6 mijl te gaan, waar wij er 40 voor de boeg hebben. Na een heerlijk dagje zeilen zijn we er voor het donker en gaan voor anker. Het rolt hier wel en houden het hier 2 nachtjes vol, maar eerst valt er nog een eiland te ontdekken voor we verder gaan.

Lees verder “Isla de Lobos”

Wie gaat er nou naar Lanzarote vraag ik mezelf af, er zijn toch wel mooiere eilanden? Dit is het eerste eiland waar je aankomt als je de oversteek maakt, eigenlijk wel logische. Het was acht jaar geleden dat ik hier mijn duikbrevet haalde op Playa Blanca, dat is het enige wat ik gezien heb van het eiland. Een beetje kortzichtig van mij want het is veel groter natuurlijk. We liggen in Arrecife, het is de hoofdstad van Lanzarote maar het voelt niet als een grote stad. Het is gemoedelijk en overzichtelijk. De kleine vissersbootjes die grenzen aan de ingang van het stadje maken het pittoresk!

Lees verder “Lanzarote!”

Vanuit Rabat naar Lanzarote doen we het eilandje La Graciosa aan. Hier liggen we zes dagen heerlijk voor anker, je komt er echt tot rust. Het is aan te raden om genoeg proviand mee te nemen want het eiland heeft niet veel te bieden. Er is een klein dorpje met een lokale bakkerij en een kleine supermarkt. Het eiland telt minder dan 1000 mensen en er zijn geen verharde wegen. Omdat het klein is, straalt het gezelligheid uit. Er komen hier veel toeristen naar toe maar ondanks de commerciële boten die een handje vol mensen afzet heb je daar geen last van, waarschijnlijk door het naseizoen. We liggen soms helemaal alleen op de ankerplek, vooral in de avond.

Lees verder “La Graciosa”