“Pin Mill”

in 2016 deden we onze eerste poging. Bij gebrek aan zuiderwind en overdaad aan westenwind kwamen we verwaait aan in Lowestoft. De wind bleek toen anders dan verwacht en trok aan tot windkracht 8. Een 30 uur durende tocht waar Akko bijna 20 uur zeeziek bij was. We waren zo moe dat we de steiger niet eens zijn af geweest.

3 juli 2019 om 13:00 uur na uitbundig afscheid varen we box A05 uit van de Yachtclub Scheveningen. We hijsen 2 zeilen in de beschutte kom om dan direct de zee op te gaan. Eenmaal daar, met 265 graden op het kompas trekken we de grote kluiver erbij. Fantastisch windje 15 tot 18 knopen we tikken geregeld de 8 knopen aan en de mijlen schieten onder ons door, “dit wordt een record!”. Op de valreep voor vertrek wist Liza via de huisarts nog even een recept voor scopoderm te fixen voor Akko. Dit zijn pleisters die achter een oor geplakt wordt tegen zeeziekte. Ze blijken heel goed te werken want ik heb Akko nog nooit zo happy gezien op zee. Hopelijk blijven de bijwerkingen uit.

Als we een paar uur onderweg zijn en genieten van de zon, zee en de wind zegt mijn moeder: “Zal ik even broodjes smeren want ik lust wel wat”. Niet veel later komt ze terug met 3 belegde broodjes, “Waar is het 4e broodje?” vraag ik. Maar aan de blik in haar ogen weet ik genoeg. Ik plak meteen ook maar een pleistertje bij mijn moeder achter het oor, helaas duurt het een paar uur voordat het effect heeft. Mijn vader stuurt er op los en heeft er lol in. Akko doet van alles en kan zelfs aan de kaarten tafel in de kajuit zitten zonder klachten. Ik zorg voor koffie thee en een warme maaltijd die we voor vertrek nog even in elkaar hebben gedraaid, zorg voor mijn moeder die vraagt om een dekentje, bekertje water en een emmer. Normaal is zij diegene die voor iedereen zorgt.

Ik maak mijn moeder wakker voor de zon die onder gaat en een paar uur later zit ze onder een prachtige heldere sterrenhemel en voelt ze zicht weer helemaal happy. In de nacht neemt de wind geleidelijk af en draait naar NoordOost en gaan we bijna plat voor het lapje, niet fijn met weinig wind en stroom mee, het schommelt en de zeilen klapperen zo nu en dan ongemakkelijk. We loeven iets op om de zeilen toch nog wat wind te laten vangen. 2 om 2 slapen we een beetje en houden wacht. Het is best rustig in de 4 shipping-lanes die we kruizen, maar toch blijven we goed opletten, wanneer we op de AIS kijken komt de ferry uit Harwich naar Hoek van Holland met 15 knopen op ons af maar passeert uiteindelijk toch nog met 1.5 mijl voor ons langs. Tegen het krieken van de ochtend is de wind helemaal weg en we worden naar het noorden weggezet door de stroom, we besluiten rond een uur of 6 (NL tijd) de motor er maar bij te zetten, dan gaan we iig nog de goede kant op. 10 uur (NL tijd) varen we de River Orwell op en om 11:00 uur Engelse tijd leggen we aan in de Woolverstone Marina.

Uitgerust van de fantastisch verlopen overtocht maken we rond 5 uur een wandeling langs de rivier richting Pin Mill waar een welverdiende pint Guinness op ons staat te wachten die we uiteraard met Fish and Chips voldaan laten zakken.