Suriname naar Martinque. Dag 3 Herkansing

Ahoy!
We zijn uitgerust wakker geworden! We willen vanmiddag de rivier verder af naar buiten met de ebstroming mee. Zeevalk en wij hebben de hele ochtend nog om ons verder klaar te maken. We drinken gezamelijk nog even koffie en Janet en ik maken nog een warme lunch, dan hoeven we ons daar straks op zee niet meer druk om te maken. Het zweet gutst van ons af en als de macaronie staat te pruttelen springen we in pyama voor de laatste keer de suriname rivier in om af te koelen. Na de lunch kunnen we dan echt vertrekken we kunnen nu echt niks meer verzinnen om nog langer te blijven hangen. We gaan!
Bij de monding van de rivier hebben we 2 knopen stroom mee en we worden zo de zee op gespuugd. We hijsen de zeilen, Genua, Grootzeil en een stukje bezaanszeil, sinds lange tijd varen we weer eens aan de wind. We gaan schuin en het water spoelt het gangboord schoon, er spettert zelfs water over de buiskap heen, comfortabel is het niet maar we zijn ook niks meer gewend. We willen graag de bolton ronden, dat is het officiele punt waar de zeegeul ophoudt, om daarna koers te zetten op Martinique. De zeegeul maakt een knik, recht naar het noorden, dat is helaas niet bezeild, we besluiten de motor er daarvoor even bij te zetten……….. De startmotor draait maar het oude dieseltje slaat niet aan. Akko kijkt mij aan en ik zie alleen maar één groot vraagteken boven zijn hoofd, dat komt niet vaak voor…… We moeten nu eerst zorgen dat we koers houden in een richting waarvan we weten dat er genoeg water staat, na een kort gesprek met Hans van de Zeevalk besluit hij dat zij voorlopig aan de west zijde van ons blijft waar onduidelijkheid is over de exacte diept. Aangezien dat de Zeevalk dieper steekt dan wij en een ophaalbare kiel heeft is er voor hun geen risico op vastlopen. Akko kijkt snel het brandstofsysteem na want hij verdenkt de dieselpomp. Als Akko een verstuiverleiding los maakt en ik de motor probeer te starten komt er gewoon diesel uit die leiding, geen kapotte dieselpomp gelukkig. Akko laat het even rusten en we overleggen met de Zeevalk welke opie de beste is: Terug naar Braamspunt met stroom tegen onder zeil? Of onze koers vervolgen naar Martinique en in dat moderne land te gaan sleutelen, we gaan door!. Na wat denktijd komt Akko met de theorie dat het wel eens de klep-afstelling zou kunnen zijn, daar heeft hij recent aan gesleutelt, daar moet een bepaalde speling op zitten bij koude motor, en Akko denkt nu dat hij dat wel eens te krap zou hebben afgesteld, de motor is nu nog superheet en dat zou betekenen dat somige kleppen nu gewoon nog een fractie open staan. Niet goed! Na een extra uurtje afkoelen proberen we het nogmaaks en hij slaat nu wel in 1 keer aan! Akko’s theorie blijkt te kloppen, al is hij daar niet trots op. We kunnen nu met een gerust hart naar Martinique varen, de motor hebben we pas bij aankomst in de wijde baai nodig. Akko kan nu rustig gaan slapen volgens ons wachtrooster.
Onze zeilvoering bij vertrek is: bezaanzeil met 2 riffen, grootzeil met 1 rif en de rol fok. Dit gaat goed erg lekker en we gaan top op voorlopig een vlakke zee. Akko maakt mij wakker om 3 uur, het is harder gaan waaien en er moet een rif bij in het grootzeil. We gaan nogsteeds erg hard met de bijna 20 knopen vanuit 90graden hoek. Dit wordt voor ons een dagrecord en als we zo door gaan zijn we met 4 dagen op bestemming.

Situatie op het moment van verzending van dit bericht: 24-1-2021, 23.00 UTC Locatie: 08*26’N / 056*36’W Kompaskoers: 340 graden Variatie = 17,0* Snelheid: 7 kt, Nog te gaan: 435 Zeemijlen tot de entree van de baai bij Martinique Weer: Licht bewolkt maar niet dreigend. Veel blauw tussen de wolken Wind: 17 Kn Luchtdruk: 1010 Watertemp: 31.2C

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *