Voor het eerst in 20 dagen heb ik er vandaag enigszins vrede mee dat we geïsoleerd zitten maar dat kan morgen zomaar weer anders zijn met alle nieuwsberichten rondom het corona, zou je er dan echt aan kunnen wennen? We mogen dan wel niet aan wal maar weggestuurd worden we ook niet. Dat geeft wel rust in zekere zin maar ook het idee om te moeten oversteken is even van de baan. Zolang hier nog geen corona is en er geen paniek uitbreekt zijn we hier veilig. We worden goed in de gaten gehouden, dat is soms wel frustrerend maar geeft gelijkertijd ook een gevoel van veiligheid.
Guus komt ons gelukkig af en toe wel een bezoekje brengen.
Terug naar Nederland is wat ons betreft voorlopig niet aan de orde, onze boot is ons huis, deze hier onbeheerd achterlaten spreekt ons niet zo aan. Qua besmetting zitten we best veilig, zo voor anker 300 meter van de kant. “Thuis”, dat is onze boot, “even” terug naar Nederland zeilen is zo goed als onmogelijk. Landen gaan op slot, we worden voorlopig nergens binnengelaten voor de nodige tussenstops? Best vreemd, want als zeiler ben je behoorlijk clean, na weken gezond op zee te zijn geweest. De meeste cruisers, zoals wij, waren allang Europa uit voor de uitbraak. We doen niet moeilijk om twee weken in quarantaine te blijven, als we daarna maar toegelaten worden op de wal. Maar dat blijkt niet mogelijk. Het is een vreemd gevoel dat je niet welkom bent en gezien wordt als de verspreider van het virus. We krijgen een beetje mee van de situatie waarin vluchtelingen zitten die hun leven op het spel zetten en voor veel geld met een bootje naar overkant mogen meevaren, waar ze vervolgens niet met open armen worden ontvangen. Waar wij nog opties hebben. wij ons fysiek in een comfortabel positie bevinden, zullen de bootvluchtelingen zich radeloos, bang en eenzaam voelen.
Er kan veel gebeuren als je 6 dagen op zee bent. Via de SSB radio hebben we mailcontact met het thuisfront en krijgen we toch wat mee van wat er elders in de wereld afspeelt omtrent het Coronavirus. Het lijkt ver van ons af, maar is dat ook zo? Meer en meer krijgt het corona virus ook vat op ons en maken we ons zorgen over het thuisfront. Iedereen wordt thuis gehouden maar mijn moeder moet werken omdat ze in de zorg werkt, maar zij loopt risico op besmetting en mijn vader behoort tot de risicogroep. Onze gedachten zijn bij familie en vrienden in deze onzekere tijd.
17 Maart, Dag 6 Ahoi! Vandaag hopen we in Mindelo op Ilha Sao Vicente aan te komen, helaas wordt dat wel in de nacht. We hebben hard gevaren, maar voor zonsondergang redden we dat nooit. Het schip vertragen lukt niet zo goed omdat de zee ruw is en de snelheid behouden is dan erg belangrijk. We overwegen om ’s nachts binnen te varen zodra de maan ons wat licht geeft. We hebben namelijk van SV Pien hun waypoints gekregen die we dan nauwkeurig dienen te volgen, maar het blijft toch een beetje fietsen met een blinddoek.
16 Maart 2020 Dag 5 Als mijn wacht om 20:00 uur begint wordt het al donker. Niet mijn favoriete wacht, vooral niet met deze zeegang. De minuten duren lang als je de hele tijd op de klok kijkt, maar om me heen kijken durf ik niet zo goed met al die grote donkere monsters met witte schuimkragen en niet wetend wanneer ze de aanval gaan inzetten.
Zaterdag 14 maart Dag 4 Sperziebonen en piepers staan er op het menu met de salade van gisteren. Er zijn nog pannenkoeken en zelfs nog pastasaus, we krijgen het niet op! Onze eetlust is een stuk minder, dat geld ook voor de alcohol, die hebben we bewust niet ingeslagen. Vlees is er ook niet. we zijn wat dat betreft echt aan het ontgiften! Een reden om te vissen is er dus niet want we hebben nog genoeg. Ik ben een beetje huiverig geworden over dat vissen. Ik hoor veel zeilers om me heen die hun lijn en aas kwijt raken, dat belandt dan wel in zee en is een gevaar voor alle zeedieren.
Wijziging van onze bestemming.
Via Joshua van Eijnthoven hebben we bericht ontvangen dat onze bestemming, Sal, geen aanrader is wegens het verhoogde risico op Corona infecties of uitbraak. Sal ontvangt de meeste toeristen van de eilandengroep, daarmee heeft het van alle eilanden de hoogste potentie voor Corona. Veel vluchten zijn reeds geannuleerd
Dus, we hebben zojuist onze koers wat aangepast naar bestemming Mindelo op het eiland San Vincente. Mindelo stond zowiezo al op ons lijstje als bestemming om van daaruit de “Grote Oversteek” voor te bereiden. Hiermee wordt ons bezoek aan de Kaapverden waarschijnlijk aardig verkort.
De weg naar Mindelo is ongeveer 60 NM langer, dat betekent een halve dag langer doorvaren. Het advies is om bij daglicht aan te komen wegens ongemarkeerde obstakels. Tevens moeten we door het Kanaal van Sao Vicente, Dat is het stuk tussen Ilhe Sao Vicente en Ilhe Sao Antonio. In deze vernauwing komen vaak acceleraties voor, de lucht wordt tussen de eilanden door geperst met mogelijk 20 knopen extra. Overdag zie je dat aankomen.
Dat was het voor nu: Aan boord is de stemming goed,
Akko & Liza
vrijdag 13 maart Dag 3 Voor het eerst maken we echt gebruik van een wachtschema. Voorheen deden we maar wat en wisten we niet altijd even goed wat we aan elkaar hadden. Nu kun je steeds weer terugvallen op je schema zodat we beiden gegarandeerd genoeg slaap krijgen. Ook onze taken voor de dag staan er in, dat maakt het overzichtelijk en de dag gaat sneller. We hanteren overdag 3 uur op en 3 uur af. In de nacht maken we shifts van 6 uur zodat je even goed kunt doorslapen. Dat lijkt lang maar met ideaal zeilweer, zoals nu, is dat prima te doen. Akko is een nachtmens en vind het niet vervelend om van 23:00 tot 05:00 wacht te hebben, ik val om 23:00 echt wel om en ik vind het niet erg om van 05 tot 11 mijn deel te doen. Tot nu toe werkt het goed en we ontstaat een ritme en regelmaat wat mij goed bevalt..
12 maart 2020 Dag 2 Dit keer geen inktvisjes aan boord maar een zwaluwtje. Akko merkte het beestje op in zijn nachtwacht. Het doet een paar pogingen om ergens lekker te gaan zitten. Het wordt de luwte achter de buiskap waar hij zijn pootjes om de zeerailing heeft geklemd en zijn hoofdje diep weg gedoken in zijn eigen donskraag. Wat doet een zwaluw hier nou midden op de oceaan vraag ik me af, we zijn wel 170NM van de kust af. We hebben nog steeds dezelfde zeilvoering met zo nu en dan een reef in het bezaanszeil. De zee is nog steeds aangenaam met 15 tot 20 knopen wind. Deze ochtend om 10 uur hebben we de aap eraf gehaald en is de zwaluw verdwenen.
12-03-2020 10.30UTC Ahoi! Waarom lach je vraag ik aan Akko. Om mij? Ja is zijn antwoord, als ik voor de zoveelste keer met mijn hoofd in een kastje hang omdat er wat tikt, moet ik eigenlijk ook wel om mezelf lachen. “Neurroot die ik ben” Slapen boven een klotsende watertank verdraag ik dan wel weer, maar een blikje dat bonkt of tikt houdt mij uit mijn slaap, terwijl er nog zoveel andere geluidjes zijn.
